Maalesef öyle günler yaşıyoruz ki, tamamen yanlızlık ve çaresizlik dolu... Kimse kimsenin gerçek dostu olmak istemiyor dahası dostluğa da inanmıyor. İçimize attığımız dertlerimiz dağ oldu ve biz o dağın karlı zirvesinde yapayalnız üşüyoruz.
Çaresizliğimizi anlatmak yardım dilenmek istediğimiz her noktada insanların maddiyat eksenli duvarları karşımıza çıkıyor. Başta ailemiz olmak üzere en yakın arkadaş dost çevremiz bize kıskançlıkla ya da küçümsemeyle bakıyor.
Bu öyle dayanılması zor bir yanlızlık ki, ailelerimiz sahte bir beraberlik içinde birbirlerini idare eden ve daha çok maddi güce erişmek için birbirini inat ve ısrarla kıskanan bireylerden oluşuyor. Gücümüzün tükendiği her noktada sadece inançlarımızla veya bağımlısı olduğumuz depresyon hapları veya sosyal medya ile hayatta tutunuyoruz. Kimseden güç aldığımız yok, ama herkese verecek moral ve sevgimiz var. Sevginin ve merhametin maddiyatla kıyaslandığı toplusmal tuhaf bir buhran yaşıyoruz ve içimizdeki korkularımızı yenecek gücümüz hep sınırlarda.
Koşup koşup aynı sert duvarlara çarpıyoruz çevremizde maddiyat ve kibirle örülen . İşte bu yüzden her sabah kalktığınızda kimseden medet ummadan kendinize yardım etmeye söz verin. Ne olursa olsun kendinize ve çevrenize yardım edin.
0 Yorumlar